Είμαστε χρυσόψαρα στην γυάλα...

Είμαστε Χρυσόψαρα στην γυάλα?

Καθόμουν προχθές και κοίταζα το ενυδρείο μου με τα 3 χρυσόψαρα. Δύο κοινά χρυσόψαρα χρώματος πορτοκαλί κι ένα black moor , που όπως υποδηλώνει το προφανές είναι μαύρο.

Τα χρυσόψαρα ξέρετε, όταν μπουν στο σωστό ενυδρείο (αν και κανονικά είναι ψάρια λίμνης και όχι ενυδρείου) φτάνουν τα 35 εκατοστά μήκος , κάποιες φορές και τα 50 και ζουν γύρω στα 35 χρόνια. Είπατε κάτι? Άρα το χρυσοψαράκι σας που έζησε 1 χρόνο στην γυάλα δεν ήτανε καλά , έτσι δεν είναι? Να μην πω για το άλλο που πέθανε με καιγόμενα τα σωθικά του από την αμμωνία , μιας και που η γυάλα σας δεν είχε φίλτρο και φυσικά επαρκή χώρο να κινηθεί και να αναπτυχθεί το χρυσόψαρο. Έτσι λοιπόν έπαθε νανισμό , δηλαδή εξωτερικά έμεινε μικρό ενώ εσωτερικά τα όργανά του μεγάλωναν κανονικά κι έτσι τελικά πέθανε βασανιστικά από ανεπάρκεια. Τόση δυστυχία και πόνος σ΄ ένα μικρό κομμάτι γυαλί...την γυάλα.

Ενώ εμείς χαιρόμαστε την ελευθερία μας και τον άπλετο χώρο που έχουμε καθημερινά στην διάθεσή μας. Τον άπλετο χώρο είπαμε?

Είσαστε σίγουροι όμως γι΄ αυτό?

Είσαστε σίγουροι ότι είμαστε τόσο ελεύθεροι να κινηθούμε όπως θέλουμε και όσο θέλουμε. Για ξανασκεφτείτε το λιγάκι, πόση ελευθερία τελικά μας ανήκει?

Πάμε λίγο στην καθημερινότητα ενός αυτοκινητιστή, ενός ταξιτζή στην περίπτωσή μας.

Σε πόσο χώρο ζει στην καθημερινότητά του?

Πόση ελευθερία κινήσεων έχει?

Σε πόσα τετραγωνικά κινείται η ζωή του?

Ζει σε κλουβί, σε γυάλα ή σε ενυδρείο?

Για να δούμε λιγάκι μία τυπική του μέρα. Ξυπνάει το πρωί, σηκώνεται από το κρεβάτι του και πάει στο μπάνιο. 5-6 βήματα το πολύ, μετά στην κουζίνα να πιει νερό ή να φτιάξει τον καφέ του. Άλλα 5-6 βήματα, ντύνεται, χτενίζεται και φεύγει. Περπατάει αγχωμένος μέχρι το ταξί και μπαίνει μέσα να ξεκινήσει για την βάρδια του. Μιλώντας με φίλο ταξιτζή , για να βγει το μεροκάματο πρέπει να δουλέψεις ένα 10ωρο χαλαρά και μάλιστα χωρίς ρεπό όλη την εβδομάδα.

Αρα ο αγαπητός μας ταξιτζής περνάει την μισή του μέρα στην θέση του οδηγού , ακίνητος αλλάζοντας ταχύτητες και στρίβοντας ασταμάτητα το τιμόνι. Μάλλον πάμε στην περίπτωση της γυάλας δεν νομίζετε?

Γυρίζει κουρασμένος μετά την βάρδια στο σπίτι του και κάθεται να φάει και να δει λίγο τηλεόραση στον καναπέ. Μετά από κανά δίωρο τον παίρνει ο ύπνος μπροστά στην τηλεόραση και κάποια στιγμή πηγαίνει στο δίπλα δωμάτιο , άλλα 5-6 βήματα και ξαπλώνει στο κρεβάτι του να κοιμηθεί. Φυσικά την επόμενη ο κύκλος αυτός ξεκινάει από την αρχή.

Τελικά σε πόσο χώρο κινήθηκε ο ταξιτζής?

Σε 50, σε 100, σε 150 τετραγωνικά?

Πολύ φοβάμαι ότι στην πραγματικότητα αυτά που κινήθηκε ελεύθερος είναι πολύ λιγότερα. Μπήκε στην γυάλα του το ταξί, το περίπτερο, το φορτηγό, το αεροπλάνο και κινήθηκε στην πραγματικότητα ελάχιστα. Αυτό που κινήθηκε ελεύθερο ήταν το ταξί , το αεροπλάνο και το λεοφωρείο. Το σώμα του και τα πόδια του πονάνε, είναι πρησμένα από την κούραση. Το γαλακτικό οξύ παρακαλάει για λίγο τρέξιμο ώστε να ξεχυθεί ξέφρενα στους μυς , αλλά το μόνο που χύθηκε ήταν το λάδι και το πετρέλαιο στα πιστόνια του κινητήρα. Είναι τα τακούνια που χάλασαν στα 10 μέτρα του διαδρόμου του αεροπλάνου που κινείται η αεροσυνοδός, είναι ο ιδρώτας του οικοδόμου που χύθηκε στους 5 ορόφους της οικοδομής, μα είναι και το παντελόνι που έλιωσε από την καθιστική εργασία της γραμματέας και του μαγαζάτορα , 9 το πρωί με 9 το βράδυ είναι το ωράριο, πόσο να αντέξει ?

Κάποιοι νομίζουν ότι είναι ελεύθεροι, κάποιοι νομίζουν ότι κινούνται όπως θέλουν στον χώρο, κάποιοι νομίζουν ότι ταξιδεύουν, κάποιοι νομίζουν ότι πέφτει μάνα εξ ουρανού.

Το ίδιο με βλέπουν και τα χρυσόψαρα, είμαι ο Θεός τους. Βλέπουν την τροφή που ρίχνω σαν μάννα εξ ουρανού και αυτό λένε μεταξύ τους, φροντίζει ο θεός για εμάς. Φροντίζει ο θεός για την τροφή μας, φροντίζει ο θεός για την υγεία μας, φροντίζει ο θεός για την μέρα και την νύχτα(ανάβω την λάμπα 4-12 το βράδυ,οπότε έτσι αυτά αντιλαμβάνονται την μέρα και την νύχτα)

Τελικά σε πόσο περισσότερο χώρο περνάμε ουσιαστικά την ζωή μας από τα χρυσόψαρα?

Πόσο περισσότερο κινήθηκε ο ταξιτζής από το χρυσόψαρο στην γυάλα? Πόσο περισσότερο ο courier από το χρυσόψαρο του ενυδρείου?

Πόσο περισσότερο κινήθηκε η γρ

αμματέας από το χρυσόψαρο τελικα και πόσο ελεύθερη ήταν να το κάνει. Πόσοι από όλους εμάς αποφασίζουν για το που θα κινηθούν πραγματικά και πόσο?

Γίνεται να μην πας στην δουλειά σου?

Γίνεται να μην μπεις στην γυάλα σου για τουλάχιστον 8 ώρες, αν είσαι τυχερός θα ζεις σε ενυδρείο.

Μα εμείς είμαστε ελεύθεροι , μπορούμε να πάμε όπου θέλουμε και όποτε θέλουμε , ενώ τα χρυσόψαρα όχι.

Νομίζεις αγαπητέ μου, αν δεν πας στην δουλειά πως θα επιβιώσεις? Δεν θα κάτσεις σπίτι σου (στο ενυδρείο σου αν είσαι τυχερός) να φάς? Δεν θα κάτσεις λίγο στον καναπέ να ξεκουράσεις το κορμί σου? Δεν θα κοιμηθείς το βράδυ για να αντέξεις τον κύκλο της ρουτίνας όπως ονομάζω την καθημερινότητα? Θα σου μείνουν δύο ώρες βία τρεις για τον εαυτό σου, να πας στην καφετέρια , να κάτσεις στην καρέκλα και να βλέπεις τα άλλα χρυσόψαρα του ενυδρείου.

Κάποτε οι άνθρωποι ήταν ελευθεροι στην φύση. Περνούσαν την μέρα τους στα χωράφια, στην θάλασσα για ψάρεμα , στο κυνήγι. Είχαν χώρο να κινηθούν ελεύθεροι. Είχαν χρόνο να παν όπου θέλουν. Δεν έπρεπε να πάρουν άδεια για να κάτσουν μια μέρα με τα παιδιά τους.

Έπιναν καθαρό νερό και ανέπνεαν οξυγόνο.

Τώρα τα παιδιά μας αναπνέουν τον καπνό από τα φουγάρα, το αρσενικό από τις Σκουριές Χαλκιδικής και τα χημικά της Συρίας ανοιχτά της Κρήτης.

Γιατί έτσι αποφάσισαν κάποιοι. Γιατί αυτοί θελήσαν τα μεγαλύτερα ενυδρεία γι΄ αυτούς και τα παιδιά τους και μας πέταξαν στις γυάλες.

Σε γυάλες που δεν μας αλλάζουν το νερό.

Σε γυάλες γεμάτες αμμωνία.

Σε γυάλες χωρίς λίγο πράσινο.

Σε γυάλες μοναξιάς και απελπισίας.

Τώρα είμαστε λοιπόν όλοι μέσα στις γυάλες, γεμάτοι μοναξιά. Κάποιοι σαν πιο τυχερά χρυσόψαρα ζουν σε ενυδρείο. Περιμένουμε το μάννα εξ ουρανού , όπως είχε συμβεί με τους Εβραίους κάποτε…

Ως πότε θα το αντέξουμε κι αυτό? Θα περιμένουμε να πεθάνουμε κι εμείς από νανισμό ή θα βγάλουμε φτερά και να πετάξουμε σε άλλα ενυδρεία , όπου θα αποφασίζουμε εμείς?

Όπου θα αποφασίζουμε εμείς για τα ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.

Όπου θα αποφασίζουμε εμείς για το ΝΕΡΟ.

Όπου θα αποφασίζουμε εμείς για την διακόσμηση.

Όπου θα αποφασίζουμε εμείς για την υγεία.

Όπου θα αποφασίζουμε εμείς…

Μέχρις όμως να βγάλουμε φτερά και γίνουμε χελιδονόψαρα , θα παραμείνουμε χρυσόψαρα στην γυάλα.

Χρυσόψαρα στην γυάλα.

Categories: ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΣ