Οι Σκουριες σκουριασαν

Πολλοί ακούν για τις Σκουριές και λίγοι καταλαβαίνουν για τις σκουριές.
Πολλοί ακούν για την Ιερισσό και των αγώνα των κατοίκων και ακόμη λιγότεροι καταλαβαίνουν για τον αγώνα των κατοίκων. Των "ορκινάδων"  όπως συνηθίζεται να λέγονται.

ΟΡΚΙΝΙ

Το σπάνιο αυτό ψάρι αλιεύεται στα νερά του Στρυμονικού κόλπου και στην Ιερισσό Χαλκιδικής θεωρείται ως ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά προϊόντα του τόπου.

Μεγάλο σοκ έτσι; Οι Ιερισσιώτες δεν είναι τρομοκράτες αλλά ψαράδες. 

Δεν είναι ομάδες αναρχικών από την Αθήνα και την Θεσσαλονίκη , αλλά ντόπιοι ψαράδες, απλοί άνθρωποι. 

Άνθρωποι με οικογένειες και μικρά παιδιά.

Μικρά παιδιά ,που οι γονείς τους θέλουν να τα μεγαλώσουν αγνά, χωρίς τον φόβο του καρκίνου . Ειρηνικά και πολιτισμένα, με αξιοπρέπεια.

Ακόμη πιο λίγοι είχαν καταλάβει τι γινόταν πριν κάποια χρόνια στην Λαυρεωτική με τον ΧΥΤΑ. 

Κι έλεγαν κάποιοι:  αυτοί στα Άνω Λιόσια δεν είναι άνθρωποι;

Άν όμως θέλανε να πάνε την χωματερή στην Εκάλη; Στην Γλυφάδα; Τότε αυτοί στα Λιόσια θα έπαυαν να είναι άνθρωποι, θα ήταν ζώα και γύφτοι.

Το θέμα εδώ είναι ότι ο κόσμος δεν έχει καταλάβει πως γίνεται μια μάχη μεταξύ του λογικού και του παραλόγου. 

Του Δίκαιου και του Άδικου.

Του κεφαλαίου και του εργάτη.

Του απλού άνθρωπου και της εξουσίας.

Του σήμερα και του αύριο.

Βλέπουμε απλούς ανθρώπους , τον Γιάννη , τον Δημήτρη και τον Βασίλη (ναι ρε ο περιπτεράς ειναι), να κατηγορούνται για σύσταση τρομοκρατικής οργάνωσης. Επειδή αντιστέκονται στο παράλογο και θέλουν να προστατέψουν τα παιδιά τους. Βλέπτε στην ιστορία αυτή , άλλος έχει το όνομα και άλλος έχει την χάρη. Άλλος είναι ο τρομοκράτης.

Είδαμε την εξουσία να εξαντλεί την όποια ανθρωπιά της είχε απομείνει. Είδαμε τα ΜΑΤ να ματώνουν τους Ορκινάδες, επειδή φοβούνται για το αύριο. Φοβούνται για τα παιδιά τους, φοβούνται για τα εγγόνια τους , για το νερό που πίνουν.

Πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτή η μάχη δεν πρέπει να χαθεί.

Δεν πρέπει να πέσει το κάστρο της Ιερισσού.

Δεν πρέπει να υποταχθεί το Γαλατικό χωριό στους Ρωμαίους. Πολύ απλά, δεν πρέπει.

Είναι η τελευταία γωνιά αντίσταστης πλέον σε αυτή την χώρα. Σε ότι έχει απομείνει τουλάχιστον από αυτή.

Άν καταφέρουν και τους λυγίσουν , ύστερα θα είναι η σειρά μας. Μετά δεν θα σταματήσουν πουθενά. Θα ισοπεδωθούν τα πάντα, θα σκλαβωθούμε σ'έναν αόρατο εχθρό. Πως να νικήσεις έναν αόρατο εχθρό;

Το μυαλό όλων μας είναι στην Χαλκιδική, στις Σκουριές και στην Ιερισσό.

Αλληλεγγύη στα αδέλφια μας .

Άν χρειαστεί θα γίνω Ορκινάς , άν χρειαστεί θα γίνω ΠΑΟΚτζής...

Το μυαλό όλων μας είναι εκεί...κουράγιο αδέλφια.

Categories: ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ