Θα κάνουμε ένα μικρό ταξίδι στον κόσμο των κρυφών σημειολογιών και αποσυμβολισμών , για να ανακαλύψουμε ορισμένα από τα μυστικά του ελαίου στην μυστικιστική και όχι μόνον παράδοση.
Στις ανατολικές θρησκείες και όχι μόνον όπως φαίνεται , το νερό και τα πλάσματά του , συμβολίζουν τα κατώτερα πνευματικά όντα και γενικώς την πνευματική στασιμότητα.
Μεγάλη σημασία έχουν οι Πλειάδες μιας και από κάποιους θεωρούνται σαν την μητέρα της δημιουργίας και της ανθρώπινης καταγωγής. Στην σοφή διάταξη του σύμπαντος μετά τις Πλειάδες, βρίσκονται οι Υάδες (οι Βροχάδες δηλαδή, ο κόσμος του νερού,εκεί βρισκόμαστε εμείς τώρα, μιας και βρεχόμαστε από αυτές) τα πλάσματα του νερού, δηλαδή τα κατώτερα πνευματικά όντα. Αυτοσκοπός μας είναι να βγούμε από το νερό των Βροχάδων και να καταφέρουμε να φτάσουμε στις Πλειάδες, να βγούμε δηλαδή από την στασιμότητα του νερού και να ανεβούμε πνευματικά φτάνοντας στον προορισμό μας.
Έτσι λοιπόν συναντάμε διάφορα μηνύματα κρυμμένα ίσως στις διάφορες παραδόσεις των λαών και φυσικά των θρησκειών.
Ο Βουδας λοιπόν που θεωρείται ανώτερος πνευματικά , έχει σαν σύμβολο το νούφαρο , του οποίου η φυσική του ιδιότητα είναι ότι ενώ φυτρώνει μέσα στο νερό , το άνθος του ανθίζει πάνω από το νερό. Ξεκάθαρος συμβολισμός λοιπόν του Βούδα, ο οποίος ώς άνθρωπος γεννήθηκε και εξελίχθηκε πνευματικά και βγήκε από τον κόσμο του νερού και ανέβηκε στην πνευματικότητα της επιφάνειας.
Αντίστοιχους συμβολισμούς συναντάμε και στην αρχαία Ελληνική μυθιστορια , όπως στον μύθο για την ονοματοδοσία της πόλης των Αθηνών.
Στην αρχαία Αθήνα λοιπόν, υπήρξε κάποτε διαμάχη για το όνομα της πόλης , μεταξύ του Ποσειδώνα και της Αθηνάς. Το όνομα της πόλης διεκδικούσαν δύο θεοί , η Αθηνά και ο Ποσειδώνας. Για να δεχθούν οι κάτοικοι να δώσουν το όνομα του θεού στην πόλη , τους ζητήθηκε να προσφέρει ο καθένας από ένα δώρο συμβολικό στην πόλη κι έτσι ανάλογα θα αποφάσιζαν ανάλογα με το ποιος τους έπεισε περισσότερο.
Το δώρο του Ποσειδώνα ήταν ένα πηγάδι με νερό, δηλαδή μας προσέφερε το δώρο της πνευματικής στασιμότητας και της άγνοιας, μας ήθελε μέσα στο σπήλαιο του Πλάτωνα, στον κόσμο των σκιών...
Η Αθηνά όμως σαν δώρο μας έδωσε την ελιά. Από την οποία ελιά , βγαίνει το ελαιόλαδο, του οποίου το βάρος του επιτρέπει να επιπλέει του νερού μιας και είναι ελαφρύτερο. Δηλαδή μας έκανε δώρο την πνευματική ανάταση μέσω του ελαίου, να ανεβούμε κι εμείς όπως αυτό της άγνοιας και του σκότους, να βγούμε επιτέλους από το σπήλαιο του Πλάτωνα και να δούμε πως δεν υπάρχουν σκιές και πως κρύβεται πίσω μας ένας ολόκληρος κόσμος πολύ διαφορετικός από αυτά που έχουμε στο μυαλό μας τόσα χρόνια.
Έτσι λοιπόν και στην Χριστιανική θρησκεία όταν βαπτιζόμαστε , ο παπάς μας αλείφει με λάδι, συμβολίζοντας έτσι την πνευματική ανάταση. Όπως το λάδι επιπλέει του νερού , έτσι κι εμείς μέσω αυτού να σταθούμε στην επιφάνεια του κόσμου του νερού και να αναβαθμιστούμε πνευματικά.
Βλέπετε υπάρχουν πολλά "παγανιστικά" μυστικά ντυμένα στην Χριστιανική θρησκεία, πήρατε μια πρώτη γεύση.
Οι Πλειάδες τώρα με την σειρά τους, σαν αστερισμός βρίσκονται στον αστερισμό του Ταύρου, ακριβώς στο σημείου του λαιμού του. Εκεί που βρίσκεται φυσικά η δύναμη του ταύρου, ο λαιμός του είναι που στηρίζει το κεφάλι του ώστε να κατακεραυνώσει με τα κέρατά του, χωρίς δυνατό λαιμό δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτε. Τίποτα τυχαίο στο σύμπαν δηλαδή. Εξού και όταν οι μεγάλοι διδάσκαλοι της γιόγκα διδάσκουν, κάθονται σε δέρμα ταύρου και δη στον λαιμό του, γιατί εκεί βρίσκονται οι Πλειάδες, εκεί βρίσκεται όλη η δύναμη και η ενέργεια του γαλαξία, εκεί στις Πλειάδες...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου